Al deze stenen voor sparen en lenen
|
|
Bovenkarspel
Centrale Bank Alkmaar
Bij de oprichting vond het Bestuur het absoluut onnodig om bij een
Centrale Bank aan te sluiten. Met regelmaat discussieert men erover, maar
komt niet tot een besluit. Is er geld over dan wordt belegd, onder andere
bij Wed. Lakeman's Bank. Bevredigend is dat op de lange duur niet en een
uitvoerige discussie levert in 1906 het besluit op om aan te sluiten bij
de Centrale Bank in Alkmaar. In eerdere hoofdstukken hebben we al gezien
hoe droef het met deze bank is afgelopen, maar in de notulen van de
Algemene Vergaderingen van Bovenkarspel is het gehele verloop zo
nauwkeurig vastgelegd, dat het de moeite waard is dat hier weer te geven.
Het leek eenvoudig: f 55,- opsturen en de bank was lid en kon genieten van
de voordelen zoals gunstige rente bij het deponeren van overtollige saldi
en een lage rente bij het opnemen van een lening. Veel jaren ging het ook
goed tot er economisch slechtere tijden kwamen. Het is 7 maart 1923 als de
voorzitter C. Boon, de Algemene Vergadering opent met de Christelijke
Groet, de leden verwelkomt en opmerkt dat "de jaarvergadering van de
Boerenleenbank ��n van de gewichtigste Vergaderingen is om rede
aangezien deze gaat over geldzaken. Hij wijst erop dat, hoewel er thans
overal Malaise heerscht het Bestuur toch vrijwel tevreden is over de
toestand onzer bank." En dat blijkt dan ook uit het verdere verloop
van de vergadering: er is een flinke reserve en de winst bedraagt f
644,43. Kennelijk zijn er al geruchten, want bij de rondvraag vraagt de.
heer Koster "of de C. B. er ook zoo gunstig voorstaat als hier de
Locale". Bestuurslid de heer Willebrands wil daar wel iets over
zeggen, al is het niet de gewoonte om uit de besprekingen met de C. B.
verslag te doen. Hij moet erkennen dat de situatie "helaas niet zoo
rooskleurig is, aangezien zij nogal tamelijk was betrokken bij den
Leidsche bank en Handelsraad." (Beide op dat moment sterk
verliesgevende instellingen.) Vervolgens sust hij de gemoederen met de
geruststelling dat het overal slecht is, dat we in een malaise leven en
dat het Bestuur heus wel een extra Algemene Vergadering had uitgeschreven
als er echt iets aan de hand was geweest. Vanwege de zorgelijke tijd zal
het beschikbare geld tijdelijk zoveel mogelijk alleen voor landbouwers
worden gebruikt.
Arno Buisman trad op tijdens de feestelijkheden in 1956.
Maar een paar maanden later is er al een extra vergadering. De voorzitter
opent met de mededeling dat "deze vergadering beslist zijn eerste
onpleiziergste is sedert de 21 jaar dat hij aan de Boerenleenbank
is." Hij licht toe hoe de zaken in Alkmaar ervoor staan. Door de
koersdaling van de effecten, de ongunstige toestand van de Handelsraad en
het faillissement van de Leidsche LTB Bank is "de toestand der C. B.
zoodanig ontwrigt dat het verlies tot ongeveer een half millioen is
gekomen." Alle aangesloten banken zullen ca. f 12.000,- moeten
betalen of daarvoor een schuldbekentenis afgeven. De aanwezigen zijn
verbijsterd. Zorgelijk vragen ze zich af of het wel bij dit bedrag zal
blijven. Willebrands vertelt nog, eens duidelijk hoe de achtergronden in
elkaar zitten. Hij verwachtte dat de Centrale Bank in Eindhoven
"Alkmaar" in zijn geheel zou overnemen, maar dat blijkt niet het
geval.
 Interieur
van de verbouwde bank.
Hij adviseert om te besluiten zo snel mogelijk onze deelname in die
bank te be�indigen en aan te sluiten bij een andere. "Wij zullen dan
alle moeilijkheden te boven komen." Na nog wat vragen beantwoord te
hebben valt (onder luid applaus) het besluit om "Utrecht" te
vragen of de bank daar mag aansluiten. Het volgend jaar gaat het de bank
goed. De winst is gestegen tot bijna f 1700,- en er is een reserve van f
11.600,-. "Toetreding bij Utrecht is zonder moeilijkheden geschied en
wij ontvingen ook de intreepremie groot f 150,-!" Helaas weten ze nog
niet wat de "affaire Alkmaar" ze gaat kosten. Het zou tot 1925
duren voor er in de Algemene Vergadering meegedeeld wordt "dat het
verlies bij Alkmaar (voor onze bank) heeft bedragen 11.000 gulden, maar
wij hebben nu reeds weer bijna 3.000 gulden in reserve over." De zaak
is gesloten. Het was vervelend, maar is zakelijk afgehandeld.
Vorige pagina
<> Volgende pagina
Bovenstaande tekst is overgenomen uit:
"Al deze stenen
voor sparen en lenen"
Uitgave: Rabobank Westfriesland-Oost, � februari 1998
|
