Volkslied van Langedijk
Ko�lplante zette
Ik zou lest nei Van Etten, te k�olplante zette,
dat doen ik nou zo maar al jare..
maar 't land dat ie huurt, loit een end uit de buurt
dat je moet eerst een half vare.
Maar ben je deer ienmaal an wend
den ske�lt je dat vare gien cent.
refroin:
Want in Langedoik, in het duizend-oilandenroik
is een tocht met een vletje, een zuinig verzetje,
deer in Langedoik.
Want as het ers regent, den ben je gezegend,
d'r is nergens een boetje te koik!
Dat ik an het vare, ik zou het wel klare
ofsko�n het me oigelijk niet zinde,
De ouwst van z'n neve, zou plante angeve
en die wist ok de akker te vinden.
Opiens zoid ie: 'Hier is 't land!'
Dat woi met de skuit nei de kant.
refroin
Noh toen an 't plante, 't eerst an de kante
en 't ging h�legaar niks onsoortig.
't ging oigelijk prachtig, want ik ben nagal slachtig
en in Langedoik nag geboortig.
Om voif uur toen hadde we ons zin:
de ko�lplante stinge d'r in.
refroin
Maar toen we klaar ware en n�t wouwe vare,
toen merkte we oindelijk de blunder.
want de ko�l die we zette, stond niet boi Van Etten,
maar buurman Skolten ze bunder.
Het was wel een beetje precair,
we ware een oiland te ver!
refroin 2x
1959 Siem de Haan
|