|
Bij de dood van Tom Kranenburg
Onderstaand gedicht werd langs illegale wegen verspreid:
|
1 |
4 |
Wij hadden een makker
Een trouw kameraad.
Hij vocht voor zijn vrijheid,
Hij was een soldaat.
Nu is hij gevallen,
Wij zien hem nooit weer;
Hij stierf als zovelen
Op het slagveld van eer.
|
Hij leefde als Christen
En diende zijn God;
Was daarom vooral ook.
Een goed patriot.
Hij is nu daar boven
En ontvangt daar zijn loon.
Hij verwierf door zijn wagen
De martelaarskroon.
|
|
2 |
5 |
Wij hadden een makker,
Wij noemden hem Tom.
Hij ging van ons henen,
Komt nimmer weerom.
Hij was zo eenvoudig,
Zo trouw en oprecht,
Zo'n vurige strijder
Voor vrijheid en recht.
|
Hij was ons een voorbeeld
Door zijn trouw en zijn moed.
Hij offerde zijn leven.
Zijn goed en zijn bloed.
Zijn vader en moeder,
Zijn kind en zijn vrouw,
Zijn makkers en vrienden
Zijn gedompeld in rouw.
|
|
3 |
6 |
Hij streed niet met woorden;
Hij stelde de daad:
Hij bevrijdde zijn makker
Als een trouw kameraad.
Deze dappere redding
Van zijn vriend uit de nood,
Bezorgde hem later
Een vroegtijdige dood.
|
Maar ondanks onze droefheid,
Ondanks ons verdriet,
Wij zijn niet verslagen
En aarzelen niet
Om zijn plaats in te nemen
En te strijden als hij,
Tot het Recht weer hersteld is
En ons landje weer vrij.
|
HOOGKARSPEL, 20 Mei 1944
|
Een makker
|
Bovenstaande tekst is overgenomen uit het
"Gedenkboek" 1940-1945, uitgegeven in 1947.
|
