Hoorn | Langedijk

Andijk

C. Schuurman Wzn.

Het bestuur wordt gekozen: Cornelis Schuurman, voorzitter, die daarmee ook de titel "directeur" kreeg. Dirk Smit, 2e voorzitter, Gerrit Prins Jb zn, bestuurslid. Het spreekt bijna vanzelf dat Warnaar als kassier wordt benoemd, tevens zal hij in de vergaderingen de secretaris zijn. Later veranderde dat sterk, maar in de discussie over de cooperatie in de 21e eeuw, komt dit model weer terug. 
Tot leden van de Raad van Toezicht worden benoemd: Hendrik Tuytel, Pieter Vriend Nzn en Jacob Bakker Kzn. 
Als kassier krijgt de heer Warnaar al direct een salaris van f. 25,- per jaar en omdat hij ook als secretaris moet optreden, krijgt hij daarvoor ook nog eens "tien gulden" extra.
Bestuur en Raad van Toezicht zullen de nodige stappen verrichten om Koninklijke Goedkeuring op de statuten te verkrijgen en de nieuwe cooperatie aan te sluiten bij de "Centrale Raiffeisen Bank" te Utrecht.
De vergadering werd bijgewoond door de heer L. van der Geest, kassier van de Boerenleenbank te Wervershoof, "die zoo bereidwillig was, de jeugdige vereeniging met zijne ondervinding van advies te willen dienen."
In menig opzicht was dit bestuur royaler dan dat in Wervershoof. 
Bestuur en Raad van Toezicht nemen in de vergadering van 3 april 1906 een jaar na de oprichting, een aantal belangrijke besluiten: "voor de som van 50 cts aan te koopen een portret van den stichter der Boerenleenbanken, den Heer Raiffeisen." En het salaris voor de kassier vast te stellen op f 100,- per jaar. De toeslag voor de functie secretaris blijft op f 10,- per jaar.
Op 20 april 1906 is er voor het eerst een "echte" Algemene Ledenvergadering. In het cafevan C.Smit zijn dan 94 van de al 125 leden aanwezig, 9 leden waren zonder bericht van verhindering te sturen, niet aanwezig. "Op wie dus de minder aangenamen plicht rust om 50 cts boete te moeten betalen."

De heer Tuytel opent om 7 uur de vergadering. De notulen vermelden: "In zijn openingswoord deed de voorzitter uitkomen, dat hij zeer tegen deze vergadering had opgezien, ja, als hij, bij zijne verkiezing als voorzitter van den Raad van Toezicht, geweten had, dat deze tevens voorzitter moet zijn van de algemeene vergadering, dan had hij voor die betrekking bedankt. Hij was er eigenlijk een weinig ingeloopen en wel door de schuld van den kassier. Evenwel, er was nu niets meer aan te veranderen: hij moest de leider dezer vergadering zijn. Echter deed hij een beroep op de toegevendheid der vergadering, waar hij fouten mocht begaan, waarna de bijeenkomst werd geopend en den Secretaris werd verzocht de notulen te lezen."
In de vergadering van Bestuur en Raad van Toezicht van 7 januari 1908, krijgt de kassier een "subsidie" van f 25,- "tot het aanschaffen van een lessenaar, op voorwaarde, dat van hem in 1908 en 1909 geen aanvrage zal uitgaan om verhoging van salaris als kassier.", uiteindelijk moet het geld wel ergens vandaan komen.
Maar reeds een jaar later maakt het bestuur wederom een royaal gebaar en schenkt de kassier een vulpen vanwege zijn grote inzet en vele bemoeienissen.
In dit soort geschenken in natura was het bestuur heel sterk. Toen de notulen al bijna waren afgesloten van de Bestuursvergadering van 13 februari 1914, krabbelde de secretaris nog tussen de regels (zeer tegen de gewoonte van zijn anders zo keurig geschreven bladzijden): "Nog werd besloten aan den kassier als beloning voor het onderwijs in boekhouden, den kantoorstoel in eigendom af te staan." Welk een royaal gebaar!!

Groei

In 1915 deed zich de behoefte voor om het kantoor van de kassier ruimer te behuizen. Met het groeien van de bank werd het bezwaarlijk alle activiteit nog steeds in het huis van de kassier onder te brengen.
Een voorstel tot bouw van een kantoor met woning voor de kassier werd voor het eerst op 1 maart 1915 in een Algemene Vergadering gebracht. Een vergadering die door niet minder dan 230 leden werd bezocht! Het bestuur stelde voor een bedrag voor de bouw uit te trekken van f 4500,- voor kantoor en woning. De kassier geeft als eerste een korte toelichting bij het voorstel en stelt daarbij dat "het verwerpen of aannemen van het voorstel hem vanzelfsprekend niet onverschillig laat, maar dat de vergadering toch allereerst het belang van de bank in het oog moet houden". En dat deed de vergadering. Een tumultueuze discussie is het gevolg. Voor- en tegenstanders bestrijden elkaar. Uit de vergadering komt o.a. het voorstel om te proberen iets geschiktst te huren, omdat men niet kan inschatten hoelang de kassier nog op zijn post blijft. Gaat hij weg dan blijft de bank met een probleem zitten.

Lakstempel voor alle waardeverzekeringen en overeenkomsten.

Met enige aarzeling gaat het bestuur mee met het voorstel om de vergadering te verdagen en nog eens goed te studeren op een goedkopere oplossing, daarna kan een buitengewone algemene vergadering bijeen worden geroepen om een besluit te nemen.
Wat de aanwezigen niet wisten, of in ieder geval niet iedereen, was dat het bestuur (zelfs buiten aanwezigheid van de voorzitter) al een stuk grond had gekocht. Op 22 oktober 1913 werd in een spoedvergadering besloten het stuk grond van 320 m2 te kopen van de fa. Dekker & Co. f 1600,- was de vraagprijs, het was een unieke kans, maar "Na eene conferentie met den firmant Dekker, werd de eisch verminderd met f 25,- en dus gesteld op f 1575,-"
Nog een tweede gevolg van de groei van de bank komt in die avond aan de orde. Er moet een hulpkassier/boekhouder worden aangesteld. Daarover is men het snel eens, de kassier wordt gevraagd een vergelijkend examen te organiseren, waaraan alle inwoners kunnen deelnemen.
Toch zou later deze aanstelling ook van invloed zijn op de te bouwen dienstwoning/kantoor.

Vorige pagina <> Volgende pagina

Bovenstaande tekst is overgenomen uit: Uitgave: Rabobank Westfriesland-Oost, © februari 1998